عبدالله مقدم

عبدالله مقدم (زادهٔ ۱۲۷۷ در قزوین – درگذشتهٔ ۱۳۶۱ در تهران) کارآفرین ایرانی و بنیان‌گذار پارچهٔ مقدم است.

زندگی شخصی

عبدالله مقدم در سال ۱۲۷۷ خورشیدی در قزوین متولد شد و پس از آنکه به سن رشد رسید و خواندن و نوشتن را آموخت، وارد بازار قزوین شد و کار خود را از شاگردی و پادویی آغاز کرد.

زندگی حرفه‌ای

پس از تهیهٔ مختصر سرمایه‌ای، چون محیط قزوین را برای نشو و نمای خود کوچک می‌دید، به تهران آمد و در کار قماش شروع به فعالیت کرد. به تدریج در بازار تهران براساس صداقت و درستی که بروز داده بود مورد توجه قرار گرفت و تجارتخانه‌ای دایر کرد و به واردات قماش و توزیع آن پرداخت؛ به‌ویژه معاملات وی با کشور شوروی بسیار رونق گرفت و نمایندگی چند کالا مانند اتومبیل‌های پابدا و مسکویچ و ماشین‌های کشاورزی به او داده شد و سرانجام تعداد شرکت‌های وی متجاوز از ۲۵ واحد گردید.
در سال ۱۳۱۱ با کمک عموی خود مهدی مقدم و برادرش، شرکت بازرگانی مقدم و شرکا را تأسیس کرد. در سال ۱۳۳۳ سرپرستی و ادارهٔ کارخانه ریس‌بافی اصفهان را برعهده گرفت و در سال ۱۳۳۵ شرکت ریسندگی و بافندگی ممتاز ایران را با کمک شرکای خود در جادهٔ تهران- ری دایر کرد.

تأسیس پارچهٔ مقدم

عبدالله مقدم در سال ۱۳۳۷ با کمک کارشناسان ایتالیایی و آلمانی به تأسیس یک کارخانهٔ پارچه‌بافی پشمی در شهر نظرآباد همت گماشت و بهترین ماشین‌آلات و متخصصین خارجی را وارد کرد که محصولات این کارخانه قسمت اعظم احتیاجات لباس افسران را برطرف می‌کرد.
 همزمان با تأسیس این کارخانه، کارخانهٔ دیگری به نام «ممتاز» در جادهٔ تهران – شهر ری دایر کرد. تولیدات این کارخانه پارچهٔ نخی بود و روزانه تا یکصد هزار متر تولید داشت. در کار توسعهٔ این دو کارخانه و سایر شرکت‌های تجارتی، بانک‌ها نقش اساسی داشتند و اعتبارات سنگینی به مقدم دادند به طوری که کارخانهٔ ممتاز که سی میلیون تومان سرمایهٔ آن بود حدود یکصد و هشتاد میلیون تومان از وام و اعتبار استفاده نمود. به علت توسعهٔ سریع تأسیسات و نداشتن اعتبارات جدید، بانک‌ها نیز نمی‌توانستند زیاده بر آنچه وام داده‌اند اعتباری تازه بدهند و لذا مقدم ناگزیر بود از اعتبارات وام‌های اشخاص در بازار تهران استفاده کند و مواد اولیه را نقدی خریداری کند. همین امر باعث شد که کارخانهٔ «ممتاز» و سایر شرکت‌های مقدم دچار اختلالاتی شوند.

در سال ۱۳۴۳ از مقدم سلب مالکیت شد و تمام اموال او را بانک ملی به حیطهٔ تصرف خود درآورد و مقدم ورشکست گردید.
عبدالله مقدم ضمن فعالیت‌های تجارتی و صنعتی خود، در اطراف کرج مقادیر زیادی زمین خریداری و شهرکی به نام «گلشهر» برای پیشرفت کار خود دایر نموده بود. همچنین یک شرکت صادراتی به نام «خلیج» تشکیل داد. مقدم چند سالی در ورشکستگی غوطه‌ور بود و طلبکاران دقیقه‌ای از فشار خود کوتاهی نمی‌کردند. این وضع چند سالی ادامه داشت تا بالاخره زمین‌های شهرک گلشهر چندین برابر ارزش خود قیمت پیدا کرد و مقدم با فروش آن توانست از ورشکستگی نجات یابد و مجدداً به کار و کسب خود رونقی بدهد.